Columns Annelies Galle

columns intro afbeelding

Het valt mij op dat ik bijna nooit het initiatief neem om met een bekende af te spreken.
Recepties vind ik een ramp, ‘small talk’ is niet mijn ding en probeer ik zo veel mogelijk te vermijden. Ik kom in de stad ook liever niemand tegen.

Nadat ik compleet vastliep bij een nieuwe baan, waar al mijn oude angsten als een boemerang terugkwamen, zat ik tegenover de praktijkondersteuner te vertellen dat ik niet meer sliep, at en eigenlijk constant wel kon huilen.

Zo diep in de angst zakken dat je denkt dat je nooit meer de oude zult worden. Dat je niet meer voor je gezin kunt zorgen. Dat je kind iets ernstigs heeft. Je alles kwijtraakt. Relatie, baan, huis. Dat je zelf ernstig ziek bent. Je woordenschat nooit meer terugkomt.

Ik had een te vol hoofd. Veel te vol met zorgen om anderen en zorgen voor anderen, en geen plek meer voor mezelf. Zo vol dat ik een burn-out kreeg en depressief was.

Waar ik (Roos) zo bang voor was geweest, was waarheid geworden....

Sinds ik in therapie ben bij Annelies, heeft een stoel een heel andere betekenis gekregen voor mij.

Recentelijk las ik een interessant boek over (ongemerkt) emotioneel gemis tijdens je kindertijd. En hoe dit soort blijvend gemis je op latere leeftijd als volwassene ook behoorlijk dwars kan zitten.

Wat voel je daarbij? Sjonge, met die vraag kan ik soms nog steeds niks. Want ik weet vaak niet wat ik voel. Waar ik goed in ben, is constant in mijn hoofd bezig zijn. Kan ik wel voelen?

'Om weer op de rails te komen hoef je niet ontspoord te zijn’

Het moment waarop ik dacht dat ik alles wel geprobeerd had qua therapie, besloot ik toch aan te kloppen bij Annelies...

Drs. Annelies Galle
GZ psycholoog, trainer en coach
Vosmanskamp 16
7433 EZ Schalkhaar
0570-624359